urozmaicenie
Polish
Etymology
From urozmaicić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /u.rɔz.ma.iˈt͡sɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: u‧roz‧ma‧i‧ce‧nie
Noun
urozmaicenie n
- verbal noun of urozmaicić
- variety, diversity, change
Declension
Declension of urozmaicenie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | urozmaicenie | urozmaicenia |
genitive | urozmaicenia | urozmaiceń |
dative | urozmaiceniu | urozmaiceniom |
accusative | urozmaicenie | urozmaicenia |
instrumental | urozmaiceniem | urozmaiceniami |
locative | urozmaiceniu | urozmaiceniach |
vocative | urozmaicenie | urozmaicenia |
Further reading
- urozmaicenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- urozmaicenie in Polish dictionaries at PWN