uroić
Polish
Etymology
From u- + roić.
Pronunciation
- IPA(key): /uˈrɔ.it͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔit͡ɕ
- Syllabification: u‧ro‧ić
Verb
uroić pf (imperfective roić)
- (transitive) to imagine, to dream up
- (reflexive) to come to mind, to be imagined
Conjugation
Conjugation of uroić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | uroić | |||||
| future tense | 1st | uroję | uroimy | |||
| 2nd | uroisz | uroicie | ||||
| 3rd | uroi | uroją | ||||
| impersonal | uroi się | |||||
| past tense | 1st | uroiłem | uroiłam | uroiliśmy | uroiłyśmy | |
| 2nd | uroiłeś | uroiłaś | uroiliście | uroiłyście | ||
| 3rd | uroił | uroiła | uroiło | uroili | uroiły | |
| impersonal | urojono | |||||
| conditional | 1st | uroiłbym | uroiłabym | uroilibyśmy | uroiłybyśmy | |
| 2nd | uroiłbyś | uroiłabyś | uroilibyście | uroiłybyście | ||
| 3rd | uroiłby | uroiłaby | uroiłoby | uroiliby | uroiłyby | |
| impersonal | urojono by | |||||
| imperative | 1st | niech uroję | urójmy | |||
| 2nd | urój | urójcie | ||||
| 3rd | niech uroi | niech uroją | ||||
| passive adjectival participle | urojony | urojona | urojone | urojeni | urojone | |
| anterior adverbial participle | uroiwszy | |||||
| verbal noun | urojenie | |||||
Further reading
- uroić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uroić in Polish dictionaries at PWN