urlopowicz
Polish
Etymology
From urlop + -owicz.
Pronunciation
- IPA(key): /ur.lɔˈpɔ.vit͡ʂ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvit͡ʂ
- Syllabification: ur‧lo‧po‧wicz
Noun
urlopowicz m pers (feminine urlopowiczka)
- holidaymaker, vacationer
- Synonyms: wczasowicz, letnik, turysta
Declension
Declension of urlopowicz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | urlopowicz | urlopowicze |
| genitive | urlopowicza | urlopowiczów |
| dative | urlopowiczowi | urlopowiczom |
| accusative | urlopowicza | urlopowiczów |
| instrumental | urlopowiczem | urlopowiczami |
| locative | urlopowiczu | urlopowiczach |
| vocative | urlopowiczu | urlopowicze |
Further reading
- urlopowicz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- urlopowicz in Polish dictionaries at PWN