autocondus
Romanian
Etymology
From autoconduce.
Noun
autocondus n (plural autocondusuri)
- self-management
Declension
Declension of autocondus
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) autocondus | autocondusul | (niște) autocondusuri | autocondusurile |
genitive/dative | (unui) autocondus | autocondusului | (unor) autocondusuri | autocondusurilor |
vocative | autocondusule | autocondusurilor |