autocompletar
Spanish
Etymology
Calque of English autocomplete, auto- + completar.
Pronunciation
- IPA(key): /autokompleˈtaɾ/, [au̯t̪okõmpleˈt̪aɾ]
Verb
autocompletar (first-person singular present autocompleto, first-person singular preterite autocompleté, past participle autocompletado)
- to autocomplete
Conjugation
Conjugation of autocompletar (See Appendix:Spanish verbs)edit data
infinitive | autocompletar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | autocompletando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | autocompletado | autocompletada | |||||
plural | autocompletados | autocompletadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | autocompleto | autocompletastú autocompletásvos | autocompleta | autocompletamos | autocompletáis | autocompletan | |
imperfect | autocompletaba | autocompletabas | autocompletaba | autocompletábamos | autocompletabais | autocompletaban | |
preterite | autocompleté | autocompletaste | autocompletó | autocompletamos | autocompletasteis | autocompletaron | |
future | autocompletaré | autocompletarás | autocompletará | autocompletaremos | autocompletaréis | autocompletarán | |
conditional | autocompletaría | autocompletarías | autocompletaría | autocompletaríamos | autocompletaríais | autocompletarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | autocomplete | autocompletestú autocompletésvos2 | autocomplete | autocompletemos | autocompletéis | autocompleten | |
imperfect (ra) | autocompletara | autocompletaras | autocompletara | autocompletáramos | autocompletarais | autocompletaran | |
imperfect (se) | autocompletase | autocompletases | autocompletase | autocompletásemos | autocompletaseis | autocompletasen | |
future1 | autocompletare | autocompletares | autocompletare | autocompletáremos | autocompletareis | autocompletaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | autocompletatú autocompletávos | autocomplete | autocompletemos | autocompletad | autocompleten | ||
negative | no autocompletes | no autocomplete | no autocompletemos | no autocompletéis | no autocompleten |
- 1 Mostly obsolete form, now mainly used in legal jargon.
- 2 Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of autocompletaredit data
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive autocompletar | |||||||
dative | autocompletarme | autocompletarte | autocompletarle, autocompletarse | autocompletarnos | autocompletaros | autocompletarles, autocompletarse | |
accusative | autocompletarme | autocompletarte | autocompletarlo, autocompletarla, autocompletarse | autocompletarnos | autocompletaros | autocompletarlos, autocompletarlas, autocompletarse | |
with gerund autocompletando | |||||||
dative | autocompletándome | autocompletándote | autocompletándole, autocompletándose | autocompletándonos | autocompletándoos | autocompletándoles, autocompletándose | |
accusative | autocompletándome | autocompletándote | autocompletándolo, autocompletándola, autocompletándose | autocompletándonos | autocompletándoos | autocompletándolos, autocompletándolas, autocompletándose | |
with informal second-person singular imperative autocompleta | |||||||
dative | autocomplétame | autocomplétate | autocomplétale | autocomplétanos | not used | autocomplétales | |
accusative | autocomplétame | autocomplétate | autocomplétalo, autocomplétala | autocomplétanos | not used | autocomplétalos, autocomplétalas | |
with formal second-person singular imperative autocomplete | |||||||
dative | autocompléteme | not used | autocomplétele, autocomplétese | autocomplétenos | not used | autocomplételes | |
accusative | autocompléteme | not used | autocomplételo, autocomplétela, autocomplétese | autocomplétenos | not used | autocomplételos, autocomplételas | |
with first-person plural imperative autocompletemos | |||||||
dative | not used | autocompletémoste | autocompletémosle | autocompletémonos | autocompletémoos | autocompletémosles | |
accusative | not used | autocompletémoste | autocompletémoslo, autocompletémosla | autocompletémonos | autocompletémoos | autocompletémoslos, autocompletémoslas | |
with informal second-person plural imperative autocompletad | |||||||
dative | autocompletadme | not used | autocompletadle | autocompletadnos | autocompletaos | autocompletadles | |
accusative | autocompletadme | not used | autocompletadlo, autocompletadla | autocompletadnos | autocompletaos | autocompletadlos, autocompletadlas | |
with formal second-person plural imperative autocompleten | |||||||
dative | autocomplétenme | not used | autocomplétenle | autocomplétennos | not used | autocomplétenles, autocomplétense | |
accusative | autocomplétenme | not used | autocomplétenlo, autocomplétenla | autocomplétennos | not used | autocomplétenlos, autocomplétenlas, autocomplétense |