uranić
See also: uranic
Polish
Etymology
From u- + ranić.
Pronunciation
- IPA(key): /uˈra.ɲit͡ɕ/
- Rhymes: -aɲit͡ɕ
- Syllabification: u‧ra‧nić
Verb
uranić pf (imperfective ranić)
- (transitive, reflexive, obsolete) to injure, to wound
Conjugation
Conjugation of uranić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | uranić | |||||
future tense | 1st | uranię | uranimy | |||
2nd | uranisz | uranicie | ||||
3rd | urani | uranią | ||||
impersonal | urani się | |||||
past tense | 1st | uraniłem | uraniłam | uraniliśmy | uraniłyśmy | |
2nd | uraniłeś | uraniłaś | uraniliście | uraniłyście | ||
3rd | uranił | uraniła | uraniło | uranili | uraniły | |
impersonal | uraniono | |||||
conditional | 1st | uraniłbym | uraniłabym | uranilibyśmy | uraniłybyśmy | |
2nd | uraniłbyś | uraniłabyś | uranilibyście | uraniłybyście | ||
3rd | uraniłby | uraniłaby | uraniłoby | uraniliby | uraniłyby | |
impersonal | uraniono by | |||||
imperative | 1st | niech uranię | urańmy | |||
2nd | urań | urańcie | ||||
3rd | niech urani | niech uranią | ||||
passive adjectival participle | uraniony | uraniona | uranione | uranieni | uranione | |
anterior adverbial participle | uraniwszy | |||||
verbal noun | uranienie |
Further reading
- uranić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uranić in Polish dictionaries at PWN