uprzeć
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *uperti. By surface analysis, u- + przeć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈu.pʂɛt͡ɕ/
Audio (uprzeć się) (file) - Rhymes: -upʂɛt͡ɕ
- Syllabification: u‧przeć
Verb
uprzeć pf (imperfective upierać)
- (reflexive) to insist, to persist
Conjugation
Conjugation of uprzeć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | uprzeć | |||||
| future tense | 1st | uprę | uprzemy | |||
| 2nd | uprzesz | uprzecie | ||||
| 3rd | uprze | uprą | ||||
| impersonal | uprze się | |||||
| past tense | 1st | uparłem | uparłam | uparliśmy | uparłyśmy | |
| 2nd | uparłeś | uparłaś | uparliście | uparłyście | ||
| 3rd | uparł | uparła | uparło | uparli | uparły | |
| impersonal | uparto | |||||
| conditional | 1st | uparłbym | uparłabym | uparlibyśmy | uparłybyśmy | |
| 2nd | uparłbyś | uparłabyś | uparlibyście | uparłybyście | ||
| 3rd | uparłby | uparłaby | uparłoby | uparliby | uparłyby | |
| impersonal | uparto by | |||||
| imperative | 1st | niech uprę | uprzyjmy | |||
| 2nd | uprzyj | uprzyjcie | ||||
| 3rd | niech uprze | niech uprą | ||||
| anterior adverbial participle | uparłszy | |||||
| verbal noun | uparcie | |||||
Derived terms
adjective
- uparty
adverb
- uparcie
nouns
- upartość
- upór
Further reading
- uprzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uprzeć in Polish dictionaries at PWN