upoważnianie
Polish
Etymology
From upoważniać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /u.pɔ.vaʐˈɲa.ɲɛ/
Noun
upoważnianie n
- verbal noun of upoważniać
Declension
declension of upoważnianie
singular | |
---|---|
nominative | upoważnianie |
genitive | upoważniania |
dative | upoważnianiu |
accusative | upoważnianie |
instrumental | upoważnianiem |
locative | upoważnianiu |
vocative | upoważnianie |
Further reading
- upoważnianie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- upoważnianie in Polish dictionaries at PWN