upoić
Polish
Etymology
From u- + poić.
Pronunciation
- IPA(key): /uˈpɔ.it͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔit͡ɕ
- Syllabification: u‧po‧ić
Verb
upoić pf (imperfective upajać)
- (transitive) to inebriate, to get drunk, to intoxicate
- (reflexive) to get drunk, to become inebriated
Conjugation
Conjugation of upoić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | upoić | |||||
future tense | 1st | upoję | upoimy | |||
2nd | upoisz | upoicie | ||||
3rd | upoi | upoją | ||||
impersonal | upoi się | |||||
past tense | 1st | upoiłem | upoiłam | upoiliśmy | upoiłyśmy | |
2nd | upoiłeś | upoiłaś | upoiliście | upoiłyście | ||
3rd | upoił | upoiła | upoiło | upoili | upoiły | |
impersonal | upojono | |||||
conditional | 1st | upoiłbym | upoiłabym | upoilibyśmy | upoiłybyśmy | |
2nd | upoiłbyś | upoiłabyś | upoilibyście | upoiłybyście | ||
3rd | upoiłby | upoiłaby | upoiłoby | upoiliby | upoiłyby | |
impersonal | upojono by | |||||
imperative | 1st | niech upoję | upójmy | |||
2nd | upój | upójcie | ||||
3rd | niech upoi | niech upoją | ||||
passive adjectival participle | upojony | upojona | upojone | upojeni | upojone | |
anterior adverbial participle | upoiwszy | |||||
verbal noun | upojenie |
Further reading
- upoić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- upoić in Polish dictionaries at PWN