upiąć
Polish
Etymology
From u- + piąć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈu.pjɔɲt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -upjɔɲt͡ɕ
- Syllabification: u‧piąć
Verb
upiąć pf (imperfective upinać)
- (transitive) to pin up, to fix in place
Conjugation
Conjugation of upiąć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | upiąć | |||||
future tense | 1st | upnę | upniemy | |||
2nd | upniesz | upniecie | ||||
3rd | upnie | upną | ||||
impersonal | upnie się | |||||
past tense | 1st | upiąłem | upięłam | upięliśmy | upięłyśmy | |
2nd | upiąłeś | upięłaś | upięliście | upięłyście | ||
3rd | upiął | upięła | upięło | upięli | upięły | |
impersonal | upięto | |||||
conditional | 1st | upiąłbym | upięłabym | upięlibyśmy | upięłybyśmy | |
2nd | upiąłbyś | upięłabyś | upięlibyście | upięłybyście | ||
3rd | upiąłby | upięłaby | upięłoby | upięliby | upięłyby | |
impersonal | upięto by | |||||
imperative | 1st | niech upnę | upnijmy | |||
2nd | upnij | upnijcie | ||||
3rd | niech upnie | niech upną | ||||
passive adjectival participle | upięty | upięta | upięte | upięci | upięte | |
anterior adverbial participle | upiąwszy | |||||
verbal noun | upięcie |
Further reading
- upiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- upiąć in Polish dictionaries at PWN