upengel
Old English
Etymology
upp (“up”) + engel (“angel”).
Noun
upenġel m
- a heavenly angel
Declension
Declension of upengel (strong a-stem)
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | upengel | upenglas |
accusative | upengel | upenglas |
genitive | upengles | upengla |
dative | upengle | upenglum |