uosobienie
Polish
Etymology
From uosobić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /u.ɔ.sɔˈbjɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: u‧o‧so‧bie‧nie
Noun
uosobienie n
- verbal noun of uosobić
- personification (person, thing or name typifying a certain quality or idea)
- Synonyms: personifikacja, wcielenie
- (rhetoric) personification (literary device)
- Synonym: personifikacja
Declension
Declension of uosobienie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | uosobienie | uosobienia |
| genitive | uosobienia | uosobień |
| dative | uosobieniu | uosobieniom |
| accusative | uosobienie | uosobienia |
| instrumental | uosobieniem | uosobieniami |
| locative | uosobieniu | uosobieniach |
| vocative | uosobienie | uosobienia |
Related terms
verbs
- uosabiać
- uosobić
Further reading
- uosobienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uosobienie in Polish dictionaries at PWN