unosowić
Polish
Etymology
From u- + nosowy + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /u.nɔˈsɔ.vit͡ɕ/
- Rhymes: -ɔvit͡ɕ
- Syllabification: u‧no‧so‧wić
Verb
unosowić pf (imperfective unosawiać)
- (transitive, phonetics) to nasalize (to lower the uvula so that air flows through the nose during the articulation of a speech sound)
Conjugation
Conjugation of unosowić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | unosowić | |||||
| future tense | 1st | unosowię | unosowimy | |||
| 2nd | unosowisz | unosowicie | ||||
| 3rd | unosowi | unosowią | ||||
| impersonal | unosowi się | |||||
| past tense | 1st | unosowiłem | unosowiłam | unosowiliśmy | unosowiłyśmy | |
| 2nd | unosowiłeś | unosowiłaś | unosowiliście | unosowiłyście | ||
| 3rd | unosowił | unosowiła | unosowiło | unosowili | unosowiły | |
| impersonal | unosowiono | |||||
| conditional | 1st | unosowiłbym | unosowiłabym | unosowilibyśmy | unosowiłybyśmy | |
| 2nd | unosowiłbyś | unosowiłabyś | unosowilibyście | unosowiłybyście | ||
| 3rd | unosowiłby | unosowiłaby | unosowiłoby | unosowiliby | unosowiłyby | |
| impersonal | unosowiono by | |||||
| imperative | 1st | niech unosowię | unosowmy | |||
| 2nd | unosow | unosowcie | ||||
| 3rd | niech unosowi | niech unosowią | ||||
| passive adjectival participle | unosowiony | unosowiona | unosowione | unosowieni | unosowione | |
| anterior adverbial participle | unosowiwszy | |||||
| verbal noun | unosowienie | |||||
Further reading
- unosowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- unosowić in Polish dictionaries at PWN