autoagresja
See also: autoagresją
Polish
Etymology
From auto- + agresja. First attested in 1949.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /aw.tɔ.aɡˈrɛs.ja/
- Rhymes: -ɛsja
- Syllabification: au‧to‧ag‧res‧ja
Noun
autoagresja f
- (psychology) self-abuse, autoaggression (aggression towards oneself)
- (immunology) autoaggression, autoimmunization
- Synonym: autoimmunizacja
Declension
Declension of autoagresja
| singular | |
|---|---|
| nominative | autoagresja |
| genitive | autoagresji |
| dative | autoagresji |
| accusative | autoagresję |
| instrumental | autoagresją |
| locative | autoagresji |
| vocative | autoagresjo |
Derived terms
adjective
- autoagresyjny
References
- Roczniki humanistyczne, volume 45, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Wydział Historyczno-Filologiczny, 1949, page 82: “Obsesyjną wynikającą przede wszystkim z grzechu zdrady dominantą uczuć Judasza stały się „zwierzęca wściekłość" i autoagresja, nie łagodzone ani wspomnieniem niegdyś okazanej skruchy (gdy „za radą Cyborei udał się […]”
- autoagresja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- autoagresja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- autoagresja in Polish dictionaries at PWN