autoagresiune
Romanian
Etymology
Borrowed from French autoagression.
Noun
autoagresiune f (plural autoagresiuni)
- autoaggression
Declension
Declension of autoagresiune
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) autoagresiune | autoagresiunea | (niște) autoagresiuni | autoagresiunile |
genitive/dative | (unei) autoagresiuni | autoagresiunii | (unor) autoagresiuni | autoagresiunilor |
vocative | autoagresiune, autoagresiuneo | autoagresiunilor |
References
- autoagresiune in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN