unikális
Hungarian
Etymology
From Latin unicalis.[1] With -ális ending.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈunikaːliʃ]
- Hyphenation: uni‧ká‧lis
Adjective
unikális (comparative unikálisabb, superlative legunikálisabb)
- unique
- Synonyms: egyedi, egyetlen
- unique (exising in a single copy)
Declension
Inflection of unikális | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | unikális | unikálisak |
accusative | unikálist unikálisat | unikálisakat |
dative | unikálisnak | unikálisaknak |
instrumental | unikálissal | unikálisakkal |
causal-final | unikálisért | unikálisakért |
translative | unikálissá | unikálisakká |
terminative | unikálisig | unikálisakig |
essive-formal | unikálisként | unikálisakként |
essive-modal | — | — |
inessive | unikálisban | unikálisakban |
superessive | unikálison | unikálisakon |
adessive | unikálisnál | unikálisaknál |
illative | unikálisba | unikálisakba |
sublative | unikálisra | unikálisakra |
allative | unikálishoz | unikálisakhoz |
elative | unikálisból | unikálisakból |
delative | unikálisról | unikálisakról |
ablative | unikálistól | unikálisaktól |
Usage notes
The comparative and superlative forms are rare.
References
- Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN