unieśmiertelnić

Polish

FWOTD – 8 July 2020

From u- +‎ nieśmiertelny +‎ -ić.

unieśmiertelnić pf (imperfective unieśmiertelniać)

(transitive) to immortalise
- 2014, Félix J. Palma, Mapa nieba‎:
  Uśmiechnął się z satysfakcją, przekonawszy się, że nikt go nie rozpoznaje, mimo że został unieśmiertelniony w brązie kilka przecznic dalej.
  He smiled with satisfaction, having seen that nobody recognised him, even though he was immortalised in bronze a few blocks away.
Synonyms: uwiecznić, utrwalić, upamiętnić

Conjugation of unieśmiertelnić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		unieśmiertelnić
future tense	1^st	unieśmiertelnię			unieśmiertelnimy
	2^nd	unieśmiertelnisz			unieśmiertelnicie
	3^rd	unieśmiertelni			unieśmiertelnią
	impersonal	unieśmiertelni się
past tense	1^st	unieśmiertelniłem	unieśmiertelniłam		unieśmiertelniliśmy	unieśmiertelniłyśmy
	2^nd	unieśmiertelniłeś	unieśmiertelniłaś		unieśmiertelniliście	unieśmiertelniłyście
	3^rd	unieśmiertelnił	unieśmiertelniła	unieśmiertelniło	unieśmiertelnili	unieśmiertelniły
	impersonal	unieśmiertelniono
conditional	1^st	unieśmiertelniłbym	unieśmiertelniłabym		unieśmiertelnilibyśmy	unieśmiertelniłybyśmy
	2^nd	unieśmiertelniłbyś	unieśmiertelniłabyś		unieśmiertelnilibyście	unieśmiertelniłybyście
	3^rd	unieśmiertelniłby	unieśmiertelniłaby	unieśmiertelniłoby	unieśmiertelniliby	unieśmiertelniłyby
	impersonal	unieśmiertelniono by
imperative	1^st	niech unieśmiertelnię			unieśmiertelnijmy
	2^nd	unieśmiertelnij			unieśmiertelnijcie
	3^rd	niech unieśmiertelni			niech unieśmiertelnią
passive adjectival participle		unieśmiertelniony	unieśmiertelniona	unieśmiertelnione	unieśmiertelnieni	unieśmiertelnione
anterior adverbial participle		unieśmiertelniwszy
verbal noun		unieśmiertelnienie