uniezwyklić
Polish
Etymology
From u- + niezwykły + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /u.ɲɛzˈvɨk.lit͡ɕ/
- Rhymes: -ɨklit͡ɕ
- Syllabification: u‧niez‧wyk‧lić
Verb
uniezwyklić pf (imperfective uniezwyklać)
- (transitive) to make unusual, to defamiliarise
- (reflexive) to become unusual
Conjugation
Conjugation of uniezwyklić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | uniezwyklić | |||||
future tense | 1st | uniezwyklę | uniezwyklimy | |||
2nd | uniezwyklisz | uniezwyklicie | ||||
3rd | uniezwykli | uniezwyklą | ||||
impersonal | uniezwykli się | |||||
past tense | 1st | uniezwykliłem | uniezwykliłam | uniezwykliliśmy | uniezwykliłyśmy | |
2nd | uniezwykliłeś | uniezwykliłaś | uniezwykliliście | uniezwykliłyście | ||
3rd | uniezwyklił | uniezwykliła | uniezwykliło | uniezwyklili | uniezwykliły | |
impersonal | uniezwyklono | |||||
conditional | 1st | uniezwykliłbym | uniezwykliłabym | uniezwyklilibyśmy | uniezwykliłybyśmy | |
2nd | uniezwykliłbyś | uniezwykliłabyś | uniezwyklilibyście | uniezwykliłybyście | ||
3rd | uniezwykliłby | uniezwykliłaby | uniezwykliłoby | uniezwykliliby | uniezwykliłyby | |
impersonal | uniezwyklono by | |||||
imperative | 1st | niech uniezwyklę | uniezwyklmy | |||
2nd | uniezwykl | uniezwyklcie | ||||
3rd | niech uniezwykli | niech uniezwyklą | ||||
passive adjectival participle | uniezwyklony | uniezwyklona | uniezwyklone | uniezwykleni | uniezwyklone | |
anterior adverbial participle | uniezwykliwszy | |||||
verbal noun | uniezwyklenie |
Further reading
- uniezwyklić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uniezwyklić in Polish dictionaries at PWN