uniewinnić

Polish

From u- +‎ niewinny +‎ -ić.

uniewinnić pf (imperfective uniewinniać)

(transitive, law) to acquit [+ od (genitive) = of what] [+ z (genitive) = of what]
- 2018 February 20, Marek Domagalski, “Sędzia i 50 zł: co by orzekli ławnicy?”, in Rzeczpospolita‎, archived from the original on 2022-01-16:
  Jeśli nie cała Polska, to znaczna jej część obserwuje finał sprawy sędziego, którego właśnie Sąd Najwyższy uniewinnił od zarzutu kradzieży 50 zł przy kasie na stacji benzynowej...
  If not all of Poland, then a large part of it is observing the end of the affair of the judge whom the Supreme Court recently acquitted of the charge of theft of 50 złote at the cash register at a gas station...
(transitive) to defend from blame [+ z (genitive) = of an accusation]
- 1862, Michał Baliński, Dawna Akademia Wileńska: próba jéj historyi od założenia w roku 1579 do ostatecznego jéj przekształcenia w roku 1803‎, Jozafat Ohryzko:
  Wojewoda, który nie był obecnym w Wilnie podczas tego rozruchu, uniewinnił się przed królem w odpowiedzi swojéj, niezaniechawszy przełożyć krzywdy poniesionéj od swoich spółwierców.
  The voivode, who was not present in Vilnius during this unrest, defended himself to the king in his reply, not having neglected to remove the suffered injury from his fellow believers.
(reflexive) to defend oneself from blame [+ z (genitive) = of an accusation]

Conjugation of uniewinnić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uniewinnić
future tense	1^st	uniewinnię			uniewinnimy
	2^nd	uniewinnisz			uniewinnicie
	3^rd	uniewinni			uniewinnią
	impersonal	uniewinni się
past tense	1^st	uniewinniłem	uniewinniłam		uniewinniliśmy	uniewinniłyśmy
	2^nd	uniewinniłeś	uniewinniłaś		uniewinniliście	uniewinniłyście
	3^rd	uniewinnił	uniewinniła	uniewinniło	uniewinnili	uniewinniły
	impersonal	uniewinniono
conditional	1^st	uniewinniłbym	uniewinniłabym		uniewinnilibyśmy	uniewinniłybyśmy
	2^nd	uniewinniłbyś	uniewinniłabyś		uniewinnilibyście	uniewinniłybyście
	3^rd	uniewinniłby	uniewinniłaby	uniewinniłoby	uniewinniliby	uniewinniłyby
	impersonal	uniewinniono by
imperative	1^st	niech uniewinnię			uniewinnijmy
	2^nd	uniewinnij			uniewinnijcie
	3^rd	niech uniewinni			niech uniewinnią
passive adjectival participle		uniewinniony	uniewinniona	uniewinnione	uniewinnieni	uniewinnione
anterior adverbial participle		uniewinniwszy
verbal noun		uniewinnienie

noun