unieważnić
Polish
Etymology
From u- + nieważny + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /u.ɲɛˈvaʐ.ɲit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -aʐɲit͡ɕ
- Syllabification: u‧nie‧waż‧nić
Verb
unieważnić pf (imperfective unieważniać)
- (transitive) to overrule, to overturn, to invalidate, to annul, to make invalid
- Synonym: anulować
Conjugation
Conjugation of unieważnić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | unieważnić | |||||
| future tense | 1st | unieważnię | unieważnimy | |||
| 2nd | unieważnisz | unieważnicie | ||||
| 3rd | unieważni | unieważnią | ||||
| impersonal | unieważni się | |||||
| past tense | 1st | unieważniłem | unieważniłam | unieważniliśmy | unieważniłyśmy | |
| 2nd | unieważniłeś | unieważniłaś | unieważniliście | unieważniłyście | ||
| 3rd | unieważnił | unieważniła | unieważniło | unieważnili | unieważniły | |
| impersonal | unieważniono | |||||
| conditional | 1st | unieważniłbym | unieważniłabym | unieważnilibyśmy | unieważniłybyśmy | |
| 2nd | unieważniłbyś | unieważniłabyś | unieważnilibyście | unieważniłybyście | ||
| 3rd | unieważniłby | unieważniłaby | unieważniłoby | unieważniliby | unieważniłyby | |
| impersonal | unieważniono by | |||||
| imperative | 1st | niech unieważnię | unieważnijmy | |||
| 2nd | unieważnij | unieważnijcie | ||||
| 3rd | niech unieważni | niech unieważnią | ||||
| passive adjectival participle | unieważniony | unieważniona | unieważnione | unieważnieni | unieważnione | |
| anterior adverbial participle | unieważniwszy | |||||
| verbal noun | unieważnienie | |||||
Derived terms
noun
- unieważnienie
Further reading
- unieważnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- unieważnić in Polish dictionaries at PWN