unaukowić
Polish
Etymology
From u- + naukowy + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /u.na.u.kɔ.vit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvit͡ɕ
- Syllabification: u‧na‧u‧ko‧wić
Verb
unaukowić pf (imperfective unaukowiać)
- (transitive) to make scientific
Conjugation
Conjugation of unaukowić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | unaukowić | |||||
future tense | 1st | unaukowię | unaukowimy | |||
2nd | unaukowisz | unaukowicie | ||||
3rd | unaukowi | unaukowią | ||||
impersonal | unaukowi się | |||||
past tense | 1st | unaukowiłem | unaukowiłam | unaukowiliśmy | unaukowiłyśmy | |
2nd | unaukowiłeś | unaukowiłaś | unaukowiliście | unaukowiłyście | ||
3rd | unaukowił | unaukowiła | unaukowiło | unaukowili | unaukowiły | |
impersonal | unaukowiono | |||||
conditional | 1st | unaukowiłbym | unaukowiłabym | unaukowilibyśmy | unaukowiłybyśmy | |
2nd | unaukowiłbyś | unaukowiłabyś | unaukowilibyście | unaukowiłybyście | ||
3rd | unaukowiłby | unaukowiłaby | unaukowiłoby | unaukowiliby | unaukowiłyby | |
impersonal | unaukowiono by | |||||
imperative | 1st | niech unaukowię | unaukówmy | |||
2nd | unauków | unaukówcie | ||||
3rd | niech unaukowi | niech unaukowią | ||||
passive adjectival participle | unaukowiony | unaukowiona | unaukowione | unaukowieni | unaukowione | |
anterior adverbial participle | unaukowiwszy | |||||
verbal noun | unaukowienie |
Related terms
nouns
- nauka
- naukowiec
Further reading
- unaukowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- unaukowić in Polish dictionaries at PWN