Umhinkönnen
German
Pronunciation
- IPA(key): [ʊmˈhɪnˌkœnən]
- Hyphenation: Um‧hin‧kön‧nen
Noun
Umhinkönnen n (genitive Umhinkönnens, no plural)
- gerund of umhinkönnen
Declension
Declension of Umhinkönnen (uncountable)
singular | |||
---|---|---|---|
indef. | def. | noun | |
nominative | ein | das | Umhinkönnen |
genitive | eines | des | Umhinkönnens |
dative | einem | dem | Umhinkönnen |
accusative | ein | das | Umhinkönnen |