uknuć
Polish
Etymology
From u- + knuć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈu.knut͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -uknut͡ɕ
- Syllabification: u‧knuć
Verb
uknuć pf (imperfective knuć)
- (transitive) to plot, to scheme
Conjugation
Conjugation of uknuć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | uknuć | |||||
| future tense | 1st | uknuję | uknujemy | |||
| 2nd | uknujesz | uknujecie | ||||
| 3rd | uknuje | uknują | ||||
| impersonal | uknuje się | |||||
| past tense | 1st | uknułem | uknułam | uknuliśmy | uknułyśmy | |
| 2nd | uknułeś | uknułaś | uknuliście | uknułyście | ||
| 3rd | uknuł | uknuła | uknuło | uknuli | uknuły | |
| impersonal | uknuto | |||||
| conditional | 1st | uknułbym | uknułabym | uknulibyśmy | uknułybyśmy | |
| 2nd | uknułbyś | uknułabyś | uknulibyście | uknułybyście | ||
| 3rd | uknułby | uknułaby | uknułoby | uknuliby | uknułyby | |
| impersonal | uknuto by | |||||
| imperative | 1st | niech uknuję | uknujmy | |||
| 2nd | uknuj | uknujcie | ||||
| 3rd | niech uknuje | niech uknują | ||||
| passive adjectival participle | uknuty | uknuta | uknute | uknuci | uknute | |
| anterior adverbial participle | uknuwszy | |||||
| verbal noun | uknucie | |||||
Related terms
noun
- knowanie
verb
- knować
Further reading
- uknuć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uknuć in Polish dictionaries at PWN