ujar
Indonesian
Etymology
From Malay ujar, from Old Malay ūjar, from Sanskrit उच्चर् (uccar, “to emit, cause to sound, utter, pronounce, declare”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʊd͡ʒar]
- Hyphenation: ú‧jar
Verb
ujar
- to say
- to state
Derived terms
- berujar
- mengujarkan
- ujaran
- ujar-ujar
Further reading
- “ujar” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Language Development and Fostering Agency — Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic Indonesia, 2016.
Old Catalan
Etymology
From Vulgar Latin *odiō, a verb based on Latin odium (“hatred, loathing”). Compare Catalan enutjar (“annoy, anger”), from Late Latin inodiō, another verb based on the same Latin noun.
Verb
ujar
- (reflexive) to be weary
- 1295–6 CE, Ramon Llull, Tree of Science, II, 118
- axí com lo cavall qui s'uja de córrer
- like the horse who is tired of running
- 1295–6 CE, Ramon Llull, Tree of Science, II, 118
Further reading
- “ujar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.