uitzetten
Dutch
Etymology
From uit + zetten.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈœy̯tˌsɛtə(n)/
Audio (file)
Verb
uitzetten
- (intransitive) to expand
- (transitive) to turn off, switch off
- (transitive) to release into the wild
- (transitive) to expel, to expatriate
Inflection
| Inflection of uitzetten (weak, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitzetten | ||||||||
| past singular | zette uit | ||||||||
| past participle | uitgezet | ||||||||
| infinitive | uitzetten | ||||||||
| gerund | uitzetten n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | zet uit | zette uit | uitzet | uitzette | |||||
| 2nd person sing. (jij) | zet uit | zette uit | uitzet | uitzette | |||||
| 2nd person sing. (u) | zet uit | zette uit | uitzet | uitzette | |||||
| 2nd person sing. (gij) | zet uit | zette uit | uitzet | uitzette | |||||
| 3rd person singular | zet uit | zette uit | uitzet | uitzette | |||||
| plural | zetten uit | zetten uit | uitzetten | uitzetten | |||||
| subjunctive sing.1 | zette uit | zette uit | uitzette | uitzette | |||||
| subjunctive plur.1 | zetten uit | zetten uit | uitzetten | uitzetten | |||||
| imperative sing. | zet uit | ||||||||
| imperative plur.1 | zet uit | ||||||||
| participles | uitzettend | uitgezet | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
Synonyms
- (expand): expanderen
- (turn off): afzetten, uitschakelen
- (release): vrijlaten
Derived terms
- uitzetting
Anagrams
- zetten uit