uitwerpen
Dutch
Etymology
From uit + werpen
Pronunciation
Audio (file)
Verb
uitwerpen
- to cast, to throw out
- (figuratively) to reject
Inflection
| Inflection of uitwerpen (strong class 3+7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitwerpen | |||
| past singular | wierp uit | |||
| past participle | uitgeworpen | |||
| infinitive | uitwerpen | |||
| gerund | uitwerpen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | werp uit | wierp uit | uitwerp | uitwierp |
| 2nd person sing. (jij) | werpt uit | wierp uit | uitwerpt | uitwierp |
| 2nd person sing. (u) | werpt uit | wierp uit | uitwerpt | uitwierp |
| 2nd person sing. (gij) | werpt uit | wierpt uit | uitwerpt | uitwierpt |
| 3rd person singular | werpt uit | wierp uit | uitwerpt | uitwierp |
| plural | werpen uit | wierpen uit | uitwerpen | uitwierpen |
| subjunctive sing.1 | werpe uit | wierpe uit | uitwerpe | uitwierpe |
| subjunctive plur.1 | werpen uit | wierpen uit | uitwerpen | uitwierpen |
| imperative sing. | werp uit | |||
| imperative plur.1 | werpt uit | |||
| participles | uitwerpend | uitgeworpen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- uitwerpsel
Anagrams
- werpen uit