uitverkoren
Dutch
Etymology
From Middle Dutch utevercoren. Equivalent to a past participle of uitverkiezen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈœy̯t.fɛrˌkoː.rə(n)/, /ˈœy̯t.fərˌkoː.rə(n)/
- Hyphenation: uit‧ver‧ko‧ren
Adjective
uitverkoren (not comparable)
- chosen, elect, selected
Inflection
| Inflection of uitverkoren | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | uitverkoren | |||
| inflected | uitverkoren | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | uitverkoren | |||
| indefinite | m./f. sing. | uitverkoren | ||
| n. sing. | uitverkoren | |||
| plural | uitverkoren | |||
| definite | uitverkoren | |||
| partitive | ||||
Derived terms
- uitverkorene