uitstel
Dutch
Etymology
From uitstellen: to postpone
Pronunciation
Audio (file) - Hyphenation: uit‧stel
Noun
uitstel n (uncountable, diminutive uitstelletje n)
- delay, deferment
Synonyms
- respijt
Verb
uitstel
- first-person singular present indicative of uitstellen (when using a subclause)
Anagrams
- stel uit