uitschrijven
Dutch
Etymology
uit + schrijven
Pronunciation
Audio (file)
Verb
uitschrijven
- to disqualify, invalidate (e.g. membership)
- to completely write down (e.g. a lesson, a passage of text)
- to write out (a cheque)
- to call out (a meeting), summon
- to give one the opportunity to participate in
Inflection
| Inflection of uitschrijven (strong class 1, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitschrijven | |||
| past singular | schreef uit | |||
| past participle | uitgeschreven | |||
| infinitive | uitschrijven | |||
| gerund | uitschrijven n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | schrijf uit | schreef uit | uitschrijf | uitschreef |
| 2nd person sing. (jij) | schrijft uit | schreef uit | uitschrijft | uitschreef |
| 2nd person sing. (u) | schrijft uit | schreef uit | uitschrijft | uitschreef |
| 2nd person sing. (gij) | schrijft uit | schreeft uit | uitschrijft | uitschreeft |
| 3rd person singular | schrijft uit | schreef uit | uitschrijft | uitschreef |
| plural | schrijven uit | schreven uit | uitschrijven | uitschreven |
| subjunctive sing.1 | schrijve uit | schreve uit | uitschrijve | uitschreve |
| subjunctive plur.1 | schrijven uit | schreven uit | uitschrijven | uitschreven |
| imperative sing. | schrijf uit | |||
| imperative plur.1 | schrijft uit | |||
| participles | uitschrijvend | uitgeschreven | ||
| 1) Archaic. | ||||
Anagrams
- schrijven uit