uitschieten
Dutch
Etymology
From uit + schieten
Pronunciation
Audio (file)
Verb
uitschieten
- to shoot out
- to eject, to throw (out)
- (especially of plants) to grow rapidly
- (clothing) to take off quickly
- (figuratively) to be extraordinary, to excel beyond the average
Inflection
| Inflection of uitschieten (strong class 2, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitschieten | |||
| past singular | schoot uit | |||
| past participle | uitgeschoten | |||
| infinitive | uitschieten | |||
| gerund | uitschieten n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | schiet uit | schoot uit | uitschiet | uitschoot |
| 2nd person sing. (jij) | schiet uit | schoot uit | uitschiet | uitschoot |
| 2nd person sing. (u) | schiet uit | schoot uit | uitschiet | uitschoot |
| 2nd person sing. (gij) | schiet uit | schoot uit | uitschiet | uitschoot |
| 3rd person singular | schiet uit | schoot uit | uitschiet | uitschoot |
| plural | schieten uit | schoten uit | uitschieten | uitschoten |
| subjunctive sing.1 | schiete uit | schote uit | uitschiete | uitschote |
| subjunctive plur.1 | schieten uit | schoten uit | uitschieten | uitschoten |
| imperative sing. | schiet uit | |||
| imperative plur.1 | schiet uit | |||
| participles | uitschietend | uitgeschoten | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- uitschieter