uitscheiding
Dutch
Etymology
Compound of uit (“out”) + scheiding (“separation”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈœy̯tˌsxɛi̯.dɪŋ/
- Hyphenation: uit‧schei‧ding
Noun
uitscheiding f (plural uitscheidingen, diminutive uitscheidinkje n)
- secretion
- excretion
- elimination