uitpakken
Dutch
Etymology
From uit + pakken.
Pronunciation
Audio (file)
Verb
uitpakken
- to unpack, unload things from a package
- to turn out, to end up
Inflection
| Inflection of uitpakken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitpakken | |||
| past singular | pakte uit | |||
| past participle | uitgepakt | |||
| infinitive | uitpakken | |||
| gerund | uitpakken n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | pak uit | pakte uit | uitpak | uitpakte |
| 2nd person sing. (jij) | pakt uit | pakte uit | uitpakt | uitpakte |
| 2nd person sing. (u) | pakt uit | pakte uit | uitpakt | uitpakte |
| 2nd person sing. (gij) | pakt uit | pakte uit | uitpakt | uitpakte |
| 3rd person singular | pakt uit | pakte uit | uitpakt | uitpakte |
| plural | pakken uit | pakten uit | uitpakken | uitpakten |
| subjunctive sing.1 | pakke uit | pakte uit | uitpakke | uitpakte |
| subjunctive plur.1 | pakken uit | pakten uit | uitpakken | uitpakten |
| imperative sing. | pak uit | |||
| imperative plur.1 | pakt uit | |||
| participles | uitpakkend | uitgepakt | ||
| 1) Archaic. | ||||
Antonyms
- inpakken
Anagrams
- pakken uit