uitleveren
Dutch
Etymology
uit + leveren
Pronunciation
- (Netherlands) IPA(key): /ˈœy̯tˌleːvərə(n)/, /ˈʌy̯tˌleɪ̯vərə(n)/
- (Belgium) IPA(key): /ˈœy̯tˌleːvərə(n)/, /ˈœːtˌleːvərə(n)/
Audio (file)
Verb
uitleveren
- to extradite
Inflection
| Inflection of uitleveren (weak, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitleveren | ||||||||
| past singular | leverde uit | ||||||||
| past participle | uitgeleverd | ||||||||
| infinitive | uitleveren | ||||||||
| gerund | uitleveren n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | lever uit | leverde uit | uitlever | uitleverde | |||||
| 2nd person sing. (jij) | levert uit | leverde uit | uitlevert | uitleverde | |||||
| 2nd person sing. (u) | levert uit | leverde uit | uitlevert | uitleverde | |||||
| 2nd person sing. (gij) | levert uit | leverde uit | uitlevert | uitleverde | |||||
| 3rd person singular | levert uit | leverde uit | uitlevert | uitleverde | |||||
| plural | leveren uit | leverden uit | uitleveren | uitleverden | |||||
| subjunctive sing.1 | levere uit | leverde uit | uitlevere | uitleverde | |||||
| subjunctive plur.1 | leveren uit | leverden uit | uitleveren | uitleverden | |||||
| imperative sing. | lever uit | ||||||||
| imperative plur.1 | levert uit | ||||||||
| participles | uitleverend | uitgeleverd | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
Anagrams
- leveren uit