uitlaten
Dutch
Etymology
From Middle Dutch utelaten. Equivalent to uit + laten.
Pronunciation
Audio (file)
Noun
uitlaten
- Plural form of uitlaat
Verb
uitlaten
- To release, notably:
- To liberate, set free
- (figuratively) To unleash (an ogre etc.)
- To walk, air (a pet, prisoner...)
- To lengthen, notably a garment
- To abstain from some (usually undesirable) action
- (reflexive) To express oneself
- (obsolete) To publish
Inflection
| Inflection of uitlaten (strong class 7, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitlaten | ||||||||
| past singular | liet uit | ||||||||
| past participle | uitgelaten | ||||||||
| infinitive | uitlaten | ||||||||
| gerund | uitlaten n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | laat uit | liet uit | uitlaat | uitliet | |||||
| 2nd person sing. (jij) | laat uit | liet uit | uitlaat | uitliet | |||||
| 2nd person sing. (u) | laat uit | liet uit | uitlaat | uitliet | |||||
| 2nd person sing. (gij) | laat uit | liet uit | uitlaat | uitliet | |||||
| 3rd person singular | laat uit | liet uit | uitlaat | uitliet | |||||
| plural | laten uit | lieten uit | uitlaten | uitlieten | |||||
| subjunctive sing.1 | late uit | liete uit | uitlate | uitliete | |||||
| subjunctive plur.1 | laten uit | lieten uit | uitlaten | uitlieten | |||||
| imperative sing. | laat uit | ||||||||
| imperative plur.1 | laat uit | ||||||||
| participles | uitlatend | uitgelaten | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
Derived terms
- uitlaat m
- uitgelaten (adjective)
- uitlaatbord n
- uitlaatbuis
- uitlaatgas n
- uitlaatklep
- uitlaatleiding
- uitlaatopening
- uitlaatpijp
- uitlaatpoort
- uitlaatpot
- uitlaatsluis
- uitlater m
- uitlating
Anagrams
- laten uit