uithouden
Dutch
Etymology
uit + houden
Pronunciation
Audio (file)
Verb
uithouden
- to endure
Inflection
| Inflection of uithouden (strong class 7, slightly irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uithouden | |||
| past singular | hield uit | |||
| past participle | uitgehouden | |||
| infinitive | uithouden | |||
| gerund | uithouden n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | hou uit, houd uit | hield uit | uithou, uithoud | uithield |
| 2nd person sing. (jij) | houdt uit | hield uit | uithoudt | uithield |
| 2nd person sing. (u) | houdt uit | hield uit | uithoudt | uithield |
| 2nd person sing. (gij) | houdt uit | hieldt uit | uithoudt | uithieldt |
| 3rd person singular | houdt uit | hield uit | uithoudt | uithield |
| plural | houden uit | hielden uit | uithouden | uithielden |
| subjunctive sing.1 | houde uit | hielde uit | uithoude | uithielde |
| subjunctive plur.1 | houden uit | hielden uit | uithouden | uithielden |
| imperative sing. | hou uit, houd uit | |||
| imperative plur.1 | houdt uit | |||
| participles | uithoudend | uitgehouden | ||
| 1) Archaic. | ||||
Anagrams
- houden uit