uiteindelijk
Dutch
Etymology
From uiteinde + -lijk.
Pronunciation
audio (file)
Adjective
uiteindelijk (comparative uiteindelijker, superlative uiteindelijkst)
- eventual
- final
Inflection
| Inflection of uiteindelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | uiteindelijk | |||
| inflected | uiteindelijke | |||
| comparative | uiteindelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | uiteindelijk | uiteindelijker | het uiteindelijkst het uiteindelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | uiteindelijke | uiteindelijkere | uiteindelijkste |
| n. sing. | uiteindelijk | uiteindelijker | uiteindelijkste | |
| plural | uiteindelijke | uiteindelijkere | uiteindelijkste | |
| definite | uiteindelijke | uiteindelijkere | uiteindelijkste | |
| partitive | uiteindelijks | uiteindelijkers | — | |
Adverb
uiteindelijk
- in the end; eventually