uitdoven
Dutch
Etymology
uit + doven
Pronunciation
- IPA(key): /ˈœy̯ˌdoːvə(n)/
Audio (file)
Verb
uitdoven
- to extinguish
Inflection
| Inflection of uitdoven (weak, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitdoven | ||||||||
| past singular | doofde uit | ||||||||
| past participle | uitgedoofd | ||||||||
| infinitive | uitdoven | ||||||||
| gerund | uitdoven n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | doof uit | doofde uit | uitdoof | uitdoofde | |||||
| 2nd person sing. (jij) | dooft uit | doofde uit | uitdooft | uitdoofde | |||||
| 2nd person sing. (u) | dooft uit | doofde uit | uitdooft | uitdoofde | |||||
| 2nd person sing. (gij) | dooft uit | doofde uit | uitdooft | uitdoofde | |||||
| 3rd person singular | dooft uit | doofde uit | uitdooft | uitdoofde | |||||
| plural | doven uit | doofden uit | uitdoven | uitdoofden | |||||
| subjunctive sing.1 | dove uit | doofde uit | uitdove | uitdoofde | |||||
| subjunctive plur.1 | doven uit | doofden uit | uitdoven | uitdoofden | |||||
| imperative sing. | doof uit | ||||||||
| imperative plur.1 | dooft uit | ||||||||
| participles | uitdovend | uitgedoofd | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
Anagrams
- doven uit, uitvonde, vonde uit