uitbreken
Dutch
Etymology
uit + breken
Pronunciation
Audio (file) - Hyphenation: uit‧bre‧ken
Verb
uitbreken
- break out
Inflection
| Inflection of uitbreken (strong class 4, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitbreken | |||
| past singular | brak uit | |||
| past participle | uitgebroken | |||
| infinitive | uitbreken | |||
| gerund | uitbreken n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | breek uit | brak uit | uitbreek | uitbrak |
| 2nd person sing. (jij) | breekt uit | brak uit | uitbreekt | uitbrak |
| 2nd person sing. (u) | breekt uit | brak uit | uitbreekt | uitbrak |
| 2nd person sing. (gij) | breekt uit | braakt uit | uitbreekt | uitbraakt |
| 3rd person singular | breekt uit | brak uit | uitbreekt | uitbrak |
| plural | breken uit | braken uit | uitbreken | uitbraken |
| subjunctive sing.1 | breke uit | brake uit | uitbreke | uitbrake |
| subjunctive plur.1 | breken uit | braken uit | uitbreken | uitbraken |
| imperative sing. | breek uit | |||
| imperative plur.1 | breekt uit | |||
| participles | uitbrekend | uitgebroken | ||
| 1) Archaic. | ||||