uitblazen
Dutch
Etymology
From uit + blazen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈœy̯tˌblaːzə(n)/
Audio (file)
Verb
uitblazen
- (transitive) To blow empty
- (transitive) To blow out, extinguish by breathing or draft
- (intransitive) To take a breather, rest to recuperate
Inflection
| Inflection of uitblazen (strong class 7, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitblazen | ||||||||
| past singular | blies uit | ||||||||
| past participle | uitgeblazen | ||||||||
| infinitive | uitblazen | ||||||||
| gerund | uitblazen n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | blaas uit | blies uit | uitblaas | uitblies | |||||
| 2nd person sing. (jij) | blaast uit | blies uit | uitblaast | uitblies | |||||
| 2nd person sing. (u) | blaast uit | blies uit | uitblaast | uitblies | |||||
| 2nd person sing. (gij) | blaast uit | bliest uit | uitblaast | uitbliest | |||||
| 3rd person singular | blaast uit | blies uit | uitblaast | uitblies | |||||
| plural | blazen uit | bliezen uit | uitblazen | uitbliezen | |||||
| subjunctive sing.1 | blaze uit | blieze uit | uitblaze | uitblieze | |||||
| subjunctive plur.1 | blazen uit | bliezen uit | uitblazen | uitbliezen | |||||
| imperative sing. | blaas uit | ||||||||
| imperative plur.1 | blaast uit | ||||||||
| participles | uitblazend | uitgeblazen | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
Synonyms
- (rest to recuperate) op adem komen, verademen
Related terms
- uitademen
Anagrams
- blazen uit