udowodnić
Polish
Etymology
From u- + dowodny + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /u.dɔˈvɔd.ɲit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔdɲit͡ɕ
- Syllabification: u‧do‧wod‧nić
Verb
udowodnić pf (imperfective udowadniać)
- (transitive) to prove, to evidence
Conjugation
Conjugation of udowodnić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | udowodnić | |||||
future tense | 1st | udowodnię | udowodnimy | |||
2nd | udowodnisz | udowodnicie | ||||
3rd | udowodni | udowodnią | ||||
impersonal | udowodni się | |||||
past tense | 1st | udowodniłem | udowodniłam | udowodniliśmy | udowodniłyśmy | |
2nd | udowodniłeś | udowodniłaś | udowodniliście | udowodniłyście | ||
3rd | udowodnił | udowodniła | udowodniło | udowodnili | udowodniły | |
impersonal | udowodniono | |||||
conditional | 1st | udowodniłbym | udowodniłabym | udowodnilibyśmy | udowodniłybyśmy | |
2nd | udowodniłbyś | udowodniłabyś | udowodnilibyście | udowodniłybyście | ||
3rd | udowodniłby | udowodniłaby | udowodniłoby | udowodniliby | udowodniłyby | |
impersonal | udowodniono by | |||||
imperative | 1st | niech udowodnię | udowodnijmy | |||
2nd | udowodnij | udowodnijcie | ||||
3rd | niech udowodni | niech udowodnią | ||||
passive adjectival participle | udowodniony | udowodniona | udowodnione | udowodnieni | udowodnione | |
anterior adverbial participle | udowodniwszy | |||||
verbal noun | udowodnienie |
Further reading
- udowodnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- udowodnić in Polish dictionaries at PWN