udoić
Polish
Etymology
From u- + doić.
Pronunciation
- IPA(key): /uˈdɔ.it͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔit͡ɕ
- Syllabification: u‧do‧ić
Verb
udoić pf
- (transitive) to get a certain amount of milk by milking a dairy animal
Conjugation
Conjugation of udoić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | udoić | |||||
| future tense | 1st | udoję | udoimy | |||
| 2nd | udoisz | udoicie | ||||
| 3rd | udoi | udoją | ||||
| impersonal | udoi się | |||||
| past tense | 1st | udoiłem | udoiłam | udoiliśmy | udoiłyśmy | |
| 2nd | udoiłeś | udoiłaś | udoiliście | udoiłyście | ||
| 3rd | udoił | udoiła | udoiło | udoili | udoiły | |
| impersonal | udojono | |||||
| conditional | 1st | udoiłbym | udoiłabym | udoilibyśmy | udoiłybyśmy | |
| 2nd | udoiłbyś | udoiłabyś | udoilibyście | udoiłybyście | ||
| 3rd | udoiłby | udoiłaby | udoiłoby | udoiliby | udoiłyby | |
| impersonal | udojono by | |||||
| imperative | 1st | niech udoję | udójmy | |||
| 2nd | udój | udójcie | ||||
| 3rd | niech udoi | niech udoją | ||||
| passive adjectival participle | udojony | udojona | udojone | udojeni | udojone | |
| anterior adverbial participle | udoiwszy | |||||
| verbal noun | udojenie | |||||
Derived terms
adjective
- udojowy
noun
- udój
Related terms
adjectives
- dojarkowy
- dojarski
- dojny
- wydojowy
adverb
- dojnie
nouns
- dojarka
- dojarnia
- dojarz
- dojka
- dojnica
- dojniczka
- dojnik
- dojność
- dój
- dójka
- wydój
verbs
- doić impf
- wydoić pf
Further reading
- udoić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- udoić in Polish dictionaries at PWN