udobruchać
Polish
Etymology
From u- + Old Polish dobruchać.
Pronunciation
- IPA(key): /u.dɔbˈru.xat͡ɕ/
- Rhymes: -uxat͡ɕ
- Syllabification: u‧dob‧ru‧chać
Verb
udobruchać pf
- (transitive) to appease (to placate or pacify)
- Synonym: ułagodzić
- (reflexive) to relent (to give in or be swayed; to become less hard, harsh, or cruel)
- Synonym: ułagodzić się
Conjugation
Conjugation of udobruchać pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | udobruchać | |||||
| future tense | 1st | udobrucham | udobruchamy | |||
| 2nd | udobruchasz | udobruchacie | ||||
| 3rd | udobrucha | udobruchają | ||||
| impersonal | udobrucha się | |||||
| past tense | 1st | udobruchałem | udobruchałam | udobruchaliśmy | udobruchałyśmy | |
| 2nd | udobruchałeś | udobruchałaś | udobruchaliście | udobruchałyście | ||
| 3rd | udobruchał | udobruchała | udobruchało | udobruchali | udobruchały | |
| impersonal | udobruchano | |||||
| conditional | 1st | udobruchałbym | udobruchałabym | udobruchalibyśmy | udobruchałybyśmy | |
| 2nd | udobruchałbyś | udobruchałabyś | udobruchalibyście | udobruchałybyście | ||
| 3rd | udobruchałby | udobruchałaby | udobruchałoby | udobruchaliby | udobruchałyby | |
| impersonal | udobruchano by | |||||
| imperative | 1st | niech udobrucham | udobruchajmy | |||
| 2nd | udobruchaj | udobruchajcie | ||||
| 3rd | niech udobrucha | niech udobruchają | ||||
| passive adjectival participle | udobruchany | udobruchana | udobruchane | udobruchani | udobruchane | |
| anterior adverbial participle | udobruchawszy | |||||
| verbal noun | udobruchanie | |||||
Related terms
adjective
- dobry
nouns
- dobro
- dobroć
verb
- dobrzeć impf
Further reading
- udobruchać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- udobruchać in Polish dictionaries at PWN