uderzający
Polish
Etymology
From uderzać + -ący.
Pronunciation
- IPA(key): /u.dɛ.ʐaˈjɔn.t͡sɨ/
Audio (file)
Adjective
uderzający (comparative bardziej uderzający, superlative najbardziej uderzający, adverb uderzająco)
- arresting, gripping, striking
Declension
declension of uderzający
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | uderzający | uderzające | uderzająca | uderzający | uderzające | ||
genitive | uderzającego | uderzającej | uderzających | ||||
dative | uderzającemu | uderzającym | |||||
accusative | uderzającego | uderzający | uderzające | uderzającą | uderzających | uderzające | |
instrumental | uderzającym | uderzającymi | |||||
locative | uderzającej | uderzających |
Participle
uderzający
- active adjectival participle of uderzać
Related terms
- (verbs) uderzać, uderzyć
Further reading
- uderzający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uderzający in Polish dictionaries at PWN