ud

ud

See also: UD, uď, úd, üd, ǖd, 'ud, Ud, Ud., and уд

Aromanian

Alternative forms

• udu

Etymology 1

From Latin ūdus.

Adjective

ud

1. wet

Noun

ud m

1. urine

Synonyms

• chishat

Etymology 2

From Late Latin ūdō, from Latin ūdus. Compare Romanian uda, ud.

Verb

ud (past participle udatã)

1. I wet, water, soak, sprinkle.

Related terms

• udari / udare
• udat
• udãturã

---

Azerbaijani

Etymology

Borrowed from Arabic عُود‎ (ʿūd).

Noun

ud (definite accusative udnu, plural udlar)

1. oud

Declension

Declension of ud
	singular	plural
nominative	ud	udlar
definite accusative	udu	udları
dative	uda	udlara
locative	udda	udlarda
ablative	uddan	udlardan
definite genitive	udun	udların

Possessive forms of ud
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	udum	udlarım
sənin (“your”)	udun	udların
onun (“his/her/its”)	udu	udları
bizim (“our”)	udumuz	udlarımız
sizin (“your”)	udunuz	udlarınız
onların (“their”)	udu or udları	udları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	udumu	udlarımı
sənin (“your”)	udunu	udlarını
onun (“his/her/its”)	udunu	udlarını
bizim (“our”)	udumuzu	udlarımızı
sizin (“your”)	udunuzu	udlarınızı
onların (“their”)	udunu or udlarını	udlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	uduma	udlarıma
sənin (“your”)	uduna	udlarına
onun (“his/her/its”)	uduna	udlarına
bizim (“our”)	udumuza	udlarımıza
sizin (“your”)	udunuza	udlarınıza
onların (“their”)	uduna or udlarına	udlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	udumda	udlarımda
sənin (“your”)	udunda	udlarında
onun (“his/her/its”)	udunda	udlarında
bizim (“our”)	udumuzda	udlarımızda
sizin (“your”)	udunuzda	udlarınızda
onların (“their”)	udunda or udlarında	udlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	udumdan	udlarımdan
sənin (“your”)	udundan	udlarından
onun (“his/her/its”)	udundan	udlarından
bizim (“our”)	udumuzdan	udlarımızdan
sizin (“your”)	udunuzdan	udlarınızdan
onların (“their”)	udundan or udlarından	udlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	udumun	udlarımın
sənin (“your”)	udunun	udlarının
onun (“his/her/its”)	udunun	udlarının
bizim (“our”)	udumuzun	udlarımızın
sizin (“your”)	udunuzun	udlarınızın
onların (“their”)	udunun or udlarının	udlarının

Further reading

• “ud” in Obastan.com.

---

Coatepec Nahuatl

Noun

ud

1. way, path.

---

Danish

Etymology

From Old Norse út, from Proto-Germanic *ūt.

Pronunciation

• IPA^(key): /uð/
• Rhymes: -uð

Adverb

ud

1. out

---

Livonian

Alternative forms

• (Courland) u'd

Etymology

From Proto-Finnic *utu.

Noun

ud

1. fog

---

Megleno-Romanian

Etymology

From Latin audiō. Compare Romanian auzi, aud, Aromanian avdu.

Verb

ud

1. I hear.

---

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ut/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ut
• Syllabification: ud
• Homophone: ód

Noun

ud n

1. genitive plural of udo

---

Portuguese

Alternative forms

• oud

Etymology

From Arabic عُود‎ (ʿūd).

Noun

ud m (plural uds)

1. oud (Arabic plucked string instrument)

---

Romanian

Etymology

From Latin ūdus (“wet”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ud/

• Audio

  (file)

Adjective

ud m or n (feminine singular udă, masculine plural uzi, feminine and neuter plural ude)

1. wet
2. moist

Declension

Declension of ud

		singular			plural
		masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine
nominative/ accusative	indefinite	ud		udă	uzi	ude
	definite	udul		uda	uzii	udele
genitive/ dative	indefinite	ud		ude	uzi	ude
	definite	udului		udei	uzilor	udelor

Synonyms

• umed

Antonyms

• uscat

Related terms

• uda

Noun

ud n (plural uduri)

1. urine

Declension

Declension of ud

	singular		plural
	indefinite articulation	definite articulation	indefinite articulation	definite articulation
nominative/accusative	(un) ud	udul	(niște) uduri	udurile
genitive/dative	(unui) ud	udului	(unor) uduri	udurilor
vocative	udule		udurilor

Synonyms

• urină

---

Scottish Gaelic

Determiner

ud

1. that, yon, yonder

Usage notes

• Indicates something further off than sin.

Interjection

ud

1. away, get away

---

Serbo-Croatian

Etymology

From Proto-Slavic *udъ.

Noun

ud m (Cyrillic spelling уд)

1. limb
2. member (as in penis)

Declension

Declension of ud

	singular	plural
nominative	ud	udovi
genitive	uda	udova
dative	udu	udovima
accusative	ud	udove
vocative	ude/udu	udovi
locative	udu	udovima
instrumental	udom	udovima

---

Slovene

Etymology

From Proto-Slavic *udъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /úːt/

Noun

ȗd m inan

1. limb

Inflection

Masculine inan., hard o-stem
nom. sing.	úd
gen. sing.	úda
	singular	dual	plural
nominative (imenovȃlnik)	úd	úda	údi údje
genitive (rodȋlnik)	úda	údov	údov
dative (dajȃlnik)	údu	údoma	údom
accusative (tožȋlnik)	úd	úda	úde
locative (mẹ̑stnik)	údu	údih	údih
instrumental (orọ̑dnik)	údom	údoma	údi

Further reading

• “ud”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran

---

Sumerian

Romanization

ud

1. Romanization of 𒌓 (ud)

---

Turkish

Noun

ud (definite accusative udu, plural udlar)

1. Alternative spelling of ut

---

Yola

Verb

ud

1. Alternative form of woode
   • 1927, “ZONG O DHREE YOLA MYTHENS”, in THE ANCIENT DIALECT OF THE BARONIES OF FORTH AND BARGY, COUNTY WEXFORD, line 19:

     An eachy tear ud shule a mill

     And every tear would turn a mill,

References

• Kathleen A. Browne (1927) The Journal of the Royal Society of Antiquaries of Ireland Sixth Series, Vol.17 No.2, Royal Society of Antiquaries of Ireland, page 131