uczyć
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish uczyć, from Proto-Slavic *učiti, from Proto-Balto-Slavic *auˀkīˀtei, from Proto-Indo-European *h₁owk-éye-ti, from *h₁ewk-.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈu.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio 1, uczyć (file) Audio 2, uczyć (file) Audio 3, uczyć się (file) - Rhymes: -ut͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: u‧czyć
Verb
uczyć impf
- (transitive, intransitive) to teach
- (reflexive) to learn, to study
- Uczę się języka polskiego. ― I'm learning Polish.
- (reflexive) to revise (to prepare for an examination)
Conjugation
Conjugation of uczyć impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | uczyć | |||||
| present tense | 1st | uczę | uczymy | |||
| 2nd | uczysz | uczycie | ||||
| 3rd | uczy | uczą | ||||
| impersonal | uczy się | |||||
| past tense | 1st | uczyłem | uczyłam | uczyliśmy | uczyłyśmy | |
| 2nd | uczyłeś | uczyłaś | uczyliście | uczyłyście | ||
| 3rd | uczył | uczyła | uczyło | uczyli | uczyły | |
| impersonal | uczono | |||||
| future tense | 1st | będę uczył, będę uczyć | będę uczyła, będę uczyć | będziemy uczyli, będziemy uczyć | będziemy uczyły, będziemy uczyć | |
| 2nd | będziesz uczył, będziesz uczyć | będziesz uczyła, będziesz uczyć | będziecie uczyli, będziecie uczyć | będziecie uczyły, będziecie uczyć | ||
| 3rd | będzie uczył, będzie uczyć | będzie uczyła, będzie uczyć | będzie uczyło, będzie uczyć | będą uczyli, będą uczyć | będą uczyły, będą uczyć | |
| impersonal | będzie uczyć się | |||||
| conditional | 1st | uczyłbym | uczyłabym | uczylibyśmy | uczyłybyśmy | |
| 2nd | uczyłbyś | uczyłabyś | uczylibyście | uczyłybyście | ||
| 3rd | uczyłby | uczyłaby | uczyłoby | uczyliby | uczyłyby | |
| impersonal | uczono by | |||||
| imperative | 1st | niech uczę | uczmy | |||
| 2nd | ucz | uczcie | ||||
| 3rd | niech uczy | niech uczą | ||||
| active adjectival participle | uczący | ucząca | uczące | uczący | uczące | |
| passive adjectival participle | uczony | uczona | uczone | uczeni | uczone | |
| contemporary adverbial participle | ucząc | |||||
| verbal noun | uczenie | |||||
Derived terms
verbs
- douczyć pf, douczać impf
- nauczyć pf, nauczać impf
- obuczyć pf, obuczać impf
- oduczyć pf, oduczać impf
- ouczyć pf, ouczać impf
- poduczyć pf, poduczać impf
- pouczyć pf, pouczać impf
- przeuczyć pf
- przyuczyć pf, przyuczać impf
- wuczyć pf, wuczać impf
- wyuczyć pf, wyuczać impf
- wzuczyć pf, wzuczać impf
- zuczyć pf
Related terms
verb
- wyknąć impf
adjectives
- antynaukowy
- naukowy
- uczony
- wyuczalny
nouns
- nauczyciel
- nauczycielka
- nauczycielstwo
- nauka
- nieuk
- samouk
- uczelnia
- uczennica
- uczeń
- uczony
Further reading
- uczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uczyć in Polish dictionaries at PWN