uchodzić

Polish

Inherited from Old Polish uchodzić, from Proto-Slavic *uxoditi. By surface analysis, u- +‎ chodzić.

uchodzić impf (perfective ujść)

(intransitive) to escape, to flee
Synonyms: see Thesaurus:uciekać
(intransitive, of a river) to debouch, to disembogue
(intransitive) to pass for, to come across as [+ za (accusative) = as/for something]

Conjugation of uchodzić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uchodzić
present tense	1^st	uchodzę			uchodzimy
	2^nd	uchodzisz			uchodzicie
	3^rd	uchodzi			uchodzą
	impersonal	uchodzi się
past tense	1^st	uchodziłem	uchodziłam		uchodziliśmy	uchodziłyśmy
	2^nd	uchodziłeś	uchodziłaś		uchodziliście	uchodziłyście
	3^rd	uchodził	uchodziła	uchodziło	uchodzili	uchodziły
	impersonal	uchodzono
future tense	1^st	będę uchodził, będę uchodzić	będę uchodziła, będę uchodzić		będziemy uchodzili, będziemy uchodzić	będziemy uchodziły, będziemy uchodzić
	2^nd	będziesz uchodził, będziesz uchodzić	będziesz uchodziła, będziesz uchodzić		będziecie uchodzili, będziecie uchodzić	będziecie uchodziły, będziecie uchodzić
	3^rd	będzie uchodził, będzie uchodzić	będzie uchodziła, będzie uchodzić	będzie uchodziło, będzie uchodzić	będą uchodzili, będą uchodzić	będą uchodziły, będą uchodzić
	impersonal	będzie uchodzić się
conditional	1^st	uchodziłbym	uchodziłabym		uchodzilibyśmy	uchodziłybyśmy
	2^nd	uchodziłbyś	uchodziłabyś		uchodzilibyście	uchodziłybyście
	3^rd	uchodziłby	uchodziłaby	uchodziłoby	uchodziliby	uchodziłyby
	impersonal	uchodzono by
imperative	1^st	niech uchodzę			uchodźmy
	2^nd	uchodź			uchodźcie
	3^rd	niech uchodzi			niech uchodzą
active adjectival participle		uchodzący	uchodząca	uchodzące	uchodzący	uchodzące
contemporary adverbial participle		uchodząc
verbal noun		uchodzenie

verbs