ubłocić
Polish
Etymology
From u- + błocić.
Pronunciation
- IPA(key): /uˈbwɔ.t͡ɕit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔt͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: u‧bło‧cić
Verb
ubłocić pf (imperfective błocić)
- (transitive) to muddy, to bemud, to get mud on (to cover, bespatter, or befoul with mud)
- Synonym: zabłocić
- (reflexive) to muddy oneself, to bemud oneself, to get mud on oneself
- Synonym: zabłocić się
Conjugation
Conjugation of ubłocić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | ubłocić | |||||
future tense | 1st | ubłocę | ubłocimy | |||
2nd | ubłocisz | ubłocicie | ||||
3rd | ubłoci | ubłocą | ||||
impersonal | ubłoci się | |||||
past tense | 1st | ubłociłem | ubłociłam | ubłociliśmy | ubłociłyśmy | |
2nd | ubłociłeś | ubłociłaś | ubłociliście | ubłociłyście | ||
3rd | ubłocił | ubłociła | ubłociło | ubłocili | ubłociły | |
impersonal | ubłocono | |||||
conditional | 1st | ubłociłbym | ubłociłabym | ubłocilibyśmy | ubłociłybyśmy | |
2nd | ubłociłbyś | ubłociłabyś | ubłocilibyście | ubłociłybyście | ||
3rd | ubłociłby | ubłociłaby | ubłociłoby | ubłociliby | ubłociłyby | |
impersonal | ubłocono by | |||||
imperative | 1st | niech ubłocę | ubłoćmy | |||
2nd | ubłoć | ubłoćcie | ||||
3rd | niech ubłoci | niech ubłocą | ||||
passive adjectival participle | ubłocony | ubłocona | ubłocone | ubłoceni | ubłocone | |
anterior adverbial participle | ubłociwszy | |||||
verbal noun | ubłocenie |
Related terms
adjectives
- błocisty
- błotniarkowy
- błotnisty
- błotny
adverb
- błotniście
nouns
- błocisko
- błocko
- błotko
- błotniak
- błotniarka
- błotnik
- błotnisko
- błotnistość
- błoto
verbs
- obłocić pf
- pobłocić pf
- wybłocić pf
- zabłocić pf
- zbłocić pf
Further reading
- ubłocić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ubłocić in Polish dictionaries at PWN