ubijać

See also: ubijač

Polish

Inherited from Old Polish ubijać, from Proto-Slavic *ubijati. By surface analysis, ubić +‎ -ać.

ubijać impf (perfective ubić)

Conjugation of ubijać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ubijać
present tense	1^st	ubijam			ubijamy
	2^nd	ubijasz			ubijacie
	3^rd	ubija			ubijają
	impersonal	ubija się
past tense	1^st	ubijałem	ubijałam		ubijaliśmy	ubijałyśmy
	2^nd	ubijałeś	ubijałaś		ubijaliście	ubijałyście
	3^rd	ubijał	ubijała	ubijało	ubijali	ubijały
	impersonal	ubijano
future tense	1^st	będę ubijał, będę ubijać	będę ubijała, będę ubijać		będziemy ubijali, będziemy ubijać	będziemy ubijały, będziemy ubijać
	2^nd	będziesz ubijał, będziesz ubijać	będziesz ubijała, będziesz ubijać		będziecie ubijali, będziecie ubijać	będziecie ubijały, będziecie ubijać
	3^rd	będzie ubijał, będzie ubijać	będzie ubijała, będzie ubijać	będzie ubijało, będzie ubijać	będą ubijali, będą ubijać	będą ubijały, będą ubijać
	impersonal	będzie ubijać się
conditional	1^st	ubijałbym	ubijałabym		ubijalibyśmy	ubijałybyśmy
	2^nd	ubijałbyś	ubijałabyś		ubijalibyście	ubijałybyście
	3^rd	ubijałby	ubijałaby	ubijałoby	ubijaliby	ubijałyby
	impersonal	ubijano by
imperative	1^st	niech ubijam			ubijajmy
	2^nd	ubijaj			ubijajcie
	3^rd	niech ubija			niech ubijają
active adjectival participle		ubijający	ubijająca	ubijające	ubijający	ubijające
passive adjectival participle		ubijany	ubijana	ubijane	ubijani	ubijane
contemporary adverbial participle		ubijając
verbal noun		ubijanie