ubierać

Polish

ubierać impf (perfective ubrać)

(transitive) to dress (to clothe something/somebody)
Antonym: rozbierać
(transitive) to dress up (make more appealing or change or omit details to be less bad)
(reflexive) to get dressed; to put on one's clothes
Antonym: rozbierać się

Conjugation of ubierać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ubierać
present tense	1^st	ubieram			ubieramy
	2^nd	ubierasz			ubieracie
	3^rd	ubiera			ubierają
	impersonal	ubiera się
past tense	1^st	ubierałem	ubierałam		ubieraliśmy	ubierałyśmy
	2^nd	ubierałeś	ubierałaś		ubieraliście	ubierałyście
	3^rd	ubierał	ubierała	ubierało	ubierali	ubierały
	impersonal	ubierano
future tense	1^st	będę ubierał, będę ubierać	będę ubierała, będę ubierać		będziemy ubierali, będziemy ubierać	będziemy ubierały, będziemy ubierać
	2^nd	będziesz ubierał, będziesz ubierać	będziesz ubierała, będziesz ubierać		będziecie ubierali, będziecie ubierać	będziecie ubierały, będziecie ubierać
	3^rd	będzie ubierał, będzie ubierać	będzie ubierała, będzie ubierać	będzie ubierało, będzie ubierać	będą ubierali, będą ubierać	będą ubierały, będą ubierać
	impersonal	będzie ubierać się
conditional	1^st	ubierałbym	ubierałabym		ubieralibyśmy	ubierałybyśmy
	2^nd	ubierałbyś	ubierałabyś		ubieralibyście	ubierałybyście
	3^rd	ubierałby	ubierałaby	ubierałoby	ubieraliby	ubierałyby
	impersonal	ubierano by
imperative	1^st	niech ubieram			ubierajmy
	2^nd	ubieraj			ubierajcie
	3^rd	niech ubiera			niech ubierają
active adjectival participle		ubierający	ubierająca	ubierające	ubierający	ubierające
passive adjectival participle		ubierany	ubierana	ubierane	ubierani	ubierane
contemporary adverbial participle		ubierając
verbal noun		ubieranie