ubiczować
Polish
Etymology
From u- + biczować.
Pronunciation
- IPA(key): /u.biˈt͡ʂɔ.vat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: u‧bi‧czo‧wać
Verb
ubiczować pf (imperfective biczować)
- (transitive) to flog, to lash, to whip [+instrumental = with what]
Conjugation
Conjugation of ubiczować pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | ubiczować | |||||
| future tense | 1st | ubiczuję | ubiczujemy | |||
| 2nd | ubiczujesz | ubiczujecie | ||||
| 3rd | ubiczuje | ubiczują | ||||
| impersonal | ubiczuje się | |||||
| past tense | 1st | ubiczowałem | ubiczowałam | ubiczowaliśmy | ubiczowałyśmy | |
| 2nd | ubiczowałeś | ubiczowałaś | ubiczowaliście | ubiczowałyście | ||
| 3rd | ubiczował | ubiczowała | ubiczowało | ubiczowali | ubiczowały | |
| impersonal | ubiczowano | |||||
| conditional | 1st | ubiczowałbym | ubiczowałabym | ubiczowalibyśmy | ubiczowałybyśmy | |
| 2nd | ubiczowałbyś | ubiczowałabyś | ubiczowalibyście | ubiczowałybyście | ||
| 3rd | ubiczowałby | ubiczowałaby | ubiczowałoby | ubiczowaliby | ubiczowałyby | |
| impersonal | ubiczowano by | |||||
| imperative | 1st | niech ubiczuję | ubiczujmy | |||
| 2nd | ubiczuj | ubiczujcie | ||||
| 3rd | niech ubiczuje | niech ubiczują | ||||
| passive adjectival participle | ubiczowany | ubiczowana | ubiczowane | ubiczowani | ubiczowane | |
| anterior adverbial participle | ubiczowawszy | |||||
| verbal noun | ubiczowanie | |||||
Related terms
adjectives
- biczowniczy
- biczowy
nouns
- bicz
- biczownica
- biczownik
- biczyk
- biczysko
verbs
- bić impf
- wybiczować pf
Further reading
- ubiczować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ubiczować in Polish dictionaries at PWN